De twee acroniemen eUICC en eSIM worden soms door elkaar gebruikt. Strikt genomen verwijst eUICC echter naar de software (en netwerk infrastructuur) en beschrijft eSIM de hardware.
Er wordt echter algemeen aangenomen dat eSIM eUICC betekent.
Een SIM (Subscriber Identity Module) is een contactchip die de authenticatiereferenties van een apparaat bevat, waardoor dat apparaat toegang krijgt tot een mobiel netwerk. Net als bij eUICC staat de ‘e’ in eSIM voor ’embedded’. In plaats van het bekende verwijderbare kaartformaat is een eSIM een vacuümverzegelde chip die rechtstreeks op een bord in het apparaat wordt gesoldeerd. Deze vormfactor staat bekend als MFF2 (machine-to-machine-vormfactor).
eUICC verwijst naar een bepaald type softwarestandaard die op een simkaart wordt ingeet. Onder de traditionele UICC-standaard kan een kaart meestal slechts één mobiele netwerkoperator (MNO)-profiel bevatten. Dit betekent dat als u wilt wisselen van operator, u de simkaart fysiek moet vervangen. Met eUICC kan de kaart echter meerdere profielen hosten. U kunt deze profielen ook draadloos toevoegen, verwijderen of beheren via een methode die Remote SIM Provisioning (RSP) wordt genoemd. Netwerkinfrastructuur en -systemen zijn ook vereist om eUICC’s te beheren.
Het is ook vermeldenswaard dat, hoewel het woord ’embedded’ in de naam staat, het gebruik van eUICC niet beperkt is tot gesoldeerde MFF2 eSIM’s. U kunt in feite eUICC-versies krijgen van alle populaire SIM-vormfactoren (mini, micro en nano). Dus zelfs als uw bestaande IoT-apparaten niet geschikt zijn voor eSIM’s, hoeft dit u er niet noodzakelijkerwijs van te weerhouden om gebruik te maken van de voordelen van eUICC.
